Το σύνδρομο πρόσκρουσης ώμου ή αλλιώς σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής, αποτελεί μια συχνή πάθηση της άρθρωσης του ώμου σε αθλούμενους και μη.

Η γληνοβραχιόνια άρθρωση (ώμος), στο βωμό της μέγιστης κινητικότητας, θυσίασε τη σταθερότητα. Εξελικτικά το dna, προσπαθώντας να καλύψει τις ανάγκες του είδους μας, ‘προίκισε’ το χέρι μας με πλήρη περιστροφή και κίνηση ελεύθερη σε όλα τα επίπεδα. Τον σκοπό αυτό ευνοεί το γεγονός, ότι η άρθρωση αυτή συνδέεται με το υπόλοιπο σώμα μας, μόνο διαμέσου της ωμοπλάτης.

Το τίμημα όλων αυτών, είναι να έχουμε μια άρθρωση συχνά ασταθή, με υπερκινητικότητες, λάθος πρότυπα κίνησης και ωμοπλάτες με μειωμένη κίνηση, που προσπαθούν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν το χέρι στη θέση του.

Η κατανόηση όσων αναφέρθηκαν από ασθενείς και θεραπευτές είναι πολύ σημαντική για να μπορέσουμε να θεραπεύσουμε αλλά και να προλάβουμε ένα σύνδρομο πρόσκρουσης, πριν φτάσει στο χειρουργείο.

ΑΙΤΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

Η αιτία του συνδρόμου είναι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων η μυϊκή ανισορροπία του πετάλου των στροφέων (οι μύες που καλύπτουν την άρθρωση σαν πέταλο, τη σταθεροποιούν και την ενώνουν με την ωμοπλάτη). Η μυϊκή ανισορροπία συνεπάγεται με ελλιπή συνεργασία των μυών αυτών καθώς και κακό κινητικό έλεγχο του χεριού συνολικά.

Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν εμφανιστεί το σύνδρομο, συνήθως ο ασθενής έχει έρθει αντιμέτωπος με τενοντίτιδα ή και τενοντοπάθεια του ώμου και πάχυνση του ορογόνου θύλακα. 

Άλλο αίτιο του συνδρόμου πρόσκρουσης αποτελεί το ακρώμιο τύπου 2 ή 3. Πρόκειται είτε για εκ γενετής δυσμορφία του ακρωμίου, είτε για ‘πάχυνση’ του οστού λόγω των προσκρούσεων της κεφαλής του βραχιονίου σε αυτό.

Επιπρόσθετα αίτια αποτελούν τα προηγούμενα χειρουργεία στην περιοχή του ώμου ή του αυχένα και φυσικά η λάθος στάση σώματος.

Η λάθος στάση σώματος περιλαμβάνει συνήθως έναν καμπτικό θώρακα που συνεπάγεται την απαγωγή της ωμοπλάτης και την πρόσθια κλίση των ώμων. Αυτή η στάση από μόνη της δημιουργεί ένα καθόλου ευνοϊκό περιβάλλον για τον ώμο να κινηθεί. Στην προσπάθεια μας λοιπόν να ανυψώσουμε το χέρι μας, κάνουμε συνεχείς προσκρούσεις της κεφαλής του βραχιονίου πάνω στο ακρώμιο.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Τα συμπτώματα του συνδρόμου περιλαμβάνουν:

• Πόνο κατά την κίνηση κυρίως κατά την ανύψωση από 100μοίρες και άνω
• Μειωμένο εύρος κίνησης
• Τροποποίηση ή και αποφυγή δραστηριότητας
• Μυϊκή αδυναμία
• Πόνος και μυϊκοί σπασμοί στην περιοχή του αυχένα και της ωμοπλάτης

ΧΕΙΡΟΠΡΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ

Το πρόγραμμα αποκατάστασης σχεδιάζεται σύμφωνα με τις ιδιαίτερες ανάγκες και ελλείμματα του κάθε ασθενή και εξαρτάται άμεσα από την αρχική αξιολόγηση.

Η αξιολόγηση από εξειδικευμένο φυσικοθεραπευτή περιλαμβάνει τη λεπτομερή λήψη ιστορικού και την ενδελεχή υποκειμενική και αντικειμενική αξιολόγηση της κατάστασης. Ελέγχεται το εύρος κίνησης του ώμου, η επώδυνη τροχιά (σε ποιες θέσεις έχει πόνο), αξιολογείται ο πόνος σύμφωνα με την κλίμακα μέτρησης, καθώς επίσης και η στάση του σώματος και η θέση της άρθρωσης.

Στο πρόγραμμα αποκατάστασης πρωταρχικό μας στόχο αποτελεί η μείωση του πόνου και η αύξηση της κινητικότητας με συγκεκριμένες τεχνικές και χειρισμούς που διαθέτουμε. Η ομαλή κινητικότητα της ωμοπλάτης και η έκταση του θώρακα, παίζουν σπουδαίο ρόλο στο πρόβλημα αυτό, για το λόγο αυτό είναι κάτι για το οποίο μεριμνούμε εξ αρχής.

Στο επόμενο στάδιο της αποκατάστασης ασχολούμαστε σε βάθος με τον μυϊκό παράγοντα που περιβάλει την άρθρωση του ώμου. Δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση στο στάδιο αυτό γιατί οι μύες που ‘αγκαλιάζουν’ την άρθρωση, είναι και οι βασικοί σταθεροποιητές της και ελέγχουν την κίνηση της κεφαλής του βραχιονίου. Σκοπός μας είναι η ομαλοποίηση του ωμοβραχιόνιου ρυθμού και η σωστή έκκεντρη σύσπαση της ωμοπλάτης.

Ασκησιολόγιο με αντιστάσεις και λάστιχα με ταυτόχρονη σύσπαση της ωμοπλάτης, είναι ο βασικός κορμός που ξεκινούμε την ενδυνάμωση και είναι και οι βασικές ασκήσεις που ο ασθενής θα πάρει για το σπίτι.

Ο κινητικός έλεγχος φυσικά παίζει κεντρικό ρόλο στο φυσικοθεραπευτικό πρόγραμμα καθώς και η βελτίωση της στάσης του σώματος. Ο αυχένας και ο θώρακας επηρεάζονται άμεσα από τα προβλήματα του ώμου και για το λόγο αυτό κοιτάμε να διορθώσουμε τυχόν προσαρμογές και αλλαγές που έχουν γίνει λόγο του πόνου.

Στο τελικό στάδιο της αποκατάστασης, ο ασθενής δεν έχει πόνο, έχει πλήρες εύρος κίνησης και η δύναμη του πάσχοντος άκρου έχει πλησιάσει τη δύναμη του υγιούς. Η μέτρηση και αξιολόγηση της μυικής ισχύος και των δύο άκρων, είναι ένας παράγοντας που μας βοηθά εξαιρετικά σε τέτοια προβλήματα να αξιολογήσουμε τη δύναμη και το εύρος κίνησης των δύο χεριών στην αρχή και στο τέλος του προγράμματος. Έτσι οι όποιες βελτιώσεις αποτυπώνονται με αντικειμενικά κριτήρια και εκδίδονται σε pdf μορφή για χρήση δική μας, του ασθενούς αλλά και του θεράποντα ιατρού.

ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ

Από την πρώτη κιόλας θεραπεία ο  ασθενής λαμβάνει ένα ιδικά διαμορφωμένο στις δυνατότητες και τις ανάγκες του ασκησιολόγιο, το οποίο θα εκτελεί στο σπίτι. Με τον τρόπο αυτό επισπεύδουμε τη χρονική διάρκεια αποκατάστασης και ταυτόχρονα εκπαιδεύουμε τον ασθενή στη διαχείριση του προβλήματος του. Έτσι θα επιτευχθεί η πρόληψη και θα απομακρυνθεί εντελώς από την επάνοδο του προβλήματος. Γίνονται οι απαραίτητες εργονομικές αλλαγές στην εργασία ή στο άθλημα, ώστε να διασφαλιστεί ότι δεν θα επανέλθει η αρχική κατάσταση. Εξηγείται λεπτομερώς στον ασθενή η αιτία που προκάλεσε το πρόβλημα του και δουλεύουμε μαζί πάνω σε αυτή την αιτία με σκοπό να την εξαλείψουμε.

Η ομαλή και άμεση αποκατάστασης σας, αποτελεί προσωπικό μας στόχο. Το ταξίδι της αποκατάστασης όσο μικρό ή μεγάλο και να είναι, χρειάζεται συνεργασία, συνέπεια και αμοιβαία εμπιστοσύνη.