ΚΗΛΗ ΜΕΣΟΣΠΟΝΔΥΛΙΟΥ ΔΙΣΚΟΥ. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΓΓΙΖΟΥΜΕ;
Ειρήνη Τσουρούφλη BSc, PT, MPT26 Σεπτεμβρίου 2023
Στο μυαλό της πλειοψηφίας του πληθυσμού, μια κήλη δίσκου συνεπάγεται με ένα χειρουργείο αφού πρώτα έχουν προηγηθεί χρόνια πόνου και δυσλειτουργιών. Πολλοί παράγοντες συντέλεσαν με τα χρόνια, ώστε να καλλιεργηθεί η εντύπωση αυτή η οποία, (ευτυχώς για όλους μας) αποδεικνύεται λανθασμένη.
Η εξέλιξη των επιστημονικών ερευνών, των διαγνωστικών εργαλείων, η γνώση πάνω στη νευροχειρουργική, η καλύτερη φυσικοθεραπευτική προσέγγιση πάνω σε αυτά τα προβλήματα, βοήθησαν να καταρρίψουμε τον μύθο αυτό.
Όχι λοιπόν δεν χρειάζονται όλες οι κήλες χειρουργική αντιμετώπιση, όχι δεν προϋποθέτουν πόνο και μείωση της λειτουργικότητας και κυρίως ΟΧΙ δεν συνεπάγονται αλλαγή στον τρόπο ζωής και διακοπή της άθλησης.
Ο εκφυλισμός του μεσοσπονδύλιου δίσκου (η λεγόμενη κήλη) με βάση την μαγνητική τομογραφία, έχει χωριστεί σε 6 στάδια, τα οποία είναι τα εξής:
Desiccation (αφυδάτωση)
Disk bulge (διόγκωση δίσκου)
Protrusion (πρόπτωση δίσκου)
Largeprotrusion (εκτενής πρόπτωση δίσκου)
Diskextrusion (ρήξη ινώδους δακτυλίου)
Free fragment (ελεύθερο θραύσμα)
Φυσικά και υπάρχουν περιπτώσεις που το χειρουργείο κρίνεται απαραίτητο και τα αποτελέσματα του είναι θεαματικά. Δεν αποτελούν όμως την πλειοψηφία των περιστατικών.
Ας αναλογιστούμε λοιπόν το εξής: μετά από ένα επεισόδιο οξύ πόνου στην οσφύ, γίνεται μια μαγνητική τομογραφία που επιβεβαιώνει την ύπαρξη κήλης, ποιος από εμάς μπορεί να αποδείξει ότι η κήλη αυτή δεν υπήρχε και πριν το επεισόδιο πόνου; Ποιος μπορεί να αποδείξει ότι ο πόνος του ασθενή οφείλεται στην κήλη και δεν είναι απλά ένα τυχαίο εύρημα;
Έρευνες λοιπόν έρχονται να μας απαντήσουν στα ερωτήματα αυτά, αποδεικνύοντας πως ένα 60% πλήρως ασυμπτωματικών ανθρώπων, είχαν κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου, όταν αυτοί υποβλήθηκαν σε MRI.
Το ζητούμενο λοιπόν είναι μια κήλη να αναγνωριστεί, αξιολογηθεί και αντιμετωπιστεί έγκαιρα από εξειδικευμένο φυσικοθεραπευτή. Αυτός με τη σειρά του αφού ανακουφίσει τα συμπτώματα και αποκαταστήσει το φυσιολογικό εύρος κίνησης του σημείου που πάσχει και των γειτονικών, θα εντάξει τον ασθενή σε ειδικό πρόγραμμα θεραπευτικής άσκησης. Εκεί ο πάσχοντας θα ενδυναμώσει τις μυϊκές ομάδες που ‘υστερούν’, θα εκπαιδευτεί σε ένα σωστό πρότυπο κίνησης και θα δουλέψει σε ασκησιολόγιο ανάλογο των αναγκών και απαιτήσεών του. Παράλληλα πάντα θα έχει ασκήσεις ‘homework’ με σκοπό την εκμάθηση και την υιοθέτηση σωστών μοτίβων κίνησης .
Η ποιότητα της ζωής είναι το ζητούμενο και ναι, μπορούμε να την έχουμε ακόμα και με κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου.
Στο μυαλό της πλειοψηφίας του πληθυσμού, μια κήλη δίσκου συνεπάγεται με ένα χειρουργείο αφού πρώτα έχουν προηγηθεί χρόνια πόνου και δυσλειτουργιών. Πολλοί παράγοντες συντέλεσαν με τα χρόνια, ώστε να καλλιεργηθεί η εντύπωση αυτή η οποία, (ευτυχώς για όλους μας) αποδεικνύεται λανθασμένη.
Η εξέλιξη των επιστημονικών ερευνών, των διαγνωστικών εργαλείων, η γνώση πάνω στη νευροχειρουργική, η καλύτερη φυσικοθεραπευτική προσέγγιση πάνω σε αυτά τα προβλήματα, βοήθησαν να καταρρίψουμε τον μύθο αυτό.
Όχι λοιπόν δεν χρειάζονται όλες οι κήλες χειρουργική αντιμετώπιση, όχι δεν προϋποθέτουν πόνο και μείωση της λειτουργικότητας και κυρίως ΟΧΙ δεν συνεπάγονται αλλαγή στον τρόπο ζωής και διακοπή της άθλησης.
Ο εκφυλισμός του μεσοσπονδύλιου δίσκου (η λεγόμενη κήλη) με βάση την μαγνητική τομογραφία, έχει χωριστεί σε 6 στάδια, τα οποία είναι τα εξής:
Φυσικά και υπάρχουν περιπτώσεις που το χειρουργείο κρίνεται απαραίτητο και τα αποτελέσματα του είναι θεαματικά. Δεν αποτελούν όμως την πλειοψηφία των περιστατικών.
Ας αναλογιστούμε λοιπόν το εξής: μετά από ένα επεισόδιο οξύ πόνου στην οσφύ, γίνεται μια μαγνητική τομογραφία που επιβεβαιώνει την ύπαρξη κήλης, ποιος από εμάς μπορεί να αποδείξει ότι η κήλη αυτή δεν υπήρχε και πριν το επεισόδιο πόνου; Ποιος μπορεί να αποδείξει ότι ο πόνος του ασθενή οφείλεται στην κήλη και δεν είναι απλά ένα τυχαίο εύρημα;
Έρευνες λοιπόν έρχονται να μας απαντήσουν στα ερωτήματα αυτά, αποδεικνύοντας πως ένα 60% πλήρως ασυμπτωματικών ανθρώπων, είχαν κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου, όταν αυτοί υποβλήθηκαν σε MRI.
Το ζητούμενο λοιπόν είναι μια κήλη να αναγνωριστεί, αξιολογηθεί και αντιμετωπιστεί έγκαιρα από εξειδικευμένο φυσικοθεραπευτή. Αυτός με τη σειρά του αφού ανακουφίσει τα συμπτώματα και αποκαταστήσει το φυσιολογικό εύρος κίνησης του σημείου που πάσχει και των γειτονικών, θα εντάξει τον ασθενή σε ειδικό πρόγραμμα θεραπευτικής άσκησης. Εκεί ο πάσχοντας θα ενδυναμώσει τις μυϊκές ομάδες που ‘υστερούν’, θα εκπαιδευτεί σε ένα σωστό πρότυπο κίνησης και θα δουλέψει σε ασκησιολόγιο ανάλογο των αναγκών και απαιτήσεών του. Παράλληλα πάντα θα έχει ασκήσεις ‘homework’ με σκοπό την εκμάθηση και την υιοθέτηση σωστών μοτίβων κίνησης .
Η ποιότητα της ζωής είναι το ζητούμενο και ναι, μπορούμε να την έχουμε ακόμα και με κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου.
Αναζήτηση
Πρόσφατα άρθρα
Φυσικοθεραπεία: Πώς Μπορεί να Βοηθήσει στην Αποκατάσταση
2 Νοεμβρίου 2023ΔΙΑΣΤΡΕΜΜΑ ΠΟΔΟΚΝΗΜΙΚΗΣ
26 Σεπτεμβρίου 2023